Gdzie tak pędzimy?

Każdego ranka wstajemy do pracy lub szkoły.
Nieraz przez ciągły pośpiech nie jesteśmy w stanie zjeść  na spokojnie śniadania - nie wspominając
już o wypiciu kawy bez której najczęściej chodzimy sfrustrowani i wyładowujemy
swoją złość na innych. Zależy nam wyłącznie, aby być na czas w wyznaczonym miejscu
bądź nie spóźnić się na pociąg czy autobus. Jednak nie potrafimy zadać sobie jednego,
a zarazem prostego pytania. Po co tak naprawdę potrzebna jest nam ta cała gonitwa?
Czemu nie potrafimy cieszyć się tym co otacza nas dookoła i zatrzymać się na chwilę?

Dzieje się tak, ponieważ uczestniczymy w nieustającym wyścigu szczurów, gdzie liczą się wyłącznie tytuły jakie zdobywamy albo rzeczy materialne, które posiadamy by móc pochwalić się nimi przed innymi. Większość ludzi prędzej zwróci uwagę na to jakim samochodem przemieszcza się sąsiad niż spojrzy na nic nie znaczący-kwitnący kwiat znajdujący się w ogrodzie, który pomimo swojej maleńkości jest cenniejszy od różnych rzeczy jakie posiadamy na świecie. Zapytacie dlaczego?

Taki kwiat pomimo tego, że na zimę obumiera to na wiosnę zawsze się odradza i do końca swoich dni czerpie radość ze zwyczajnych promieni słońca. 

Nigdzie nie pędzi, lecz cieszy się chwilą obecną, ponieważ posiada już taki los, 

że słońce także dla niego w pewnym momencie gaśnie.

Z człowiekiem jest zupełnie inaczej, gdyż nie potrafimy cieszyć się tym co w danej chwili mamy.

Jesteśmy zajęci różnymi obowiązkami i rzadko mamy czas na rozmyślanie o własnym życiu.

Przecież słońce kiedyś nam zgaśnie, a żadne rzeczy materialne nie zdadzą się na nic.

Zamiast uczestniczyć w ciągłej gonitwie to zatrzymajmy się oraz zaobserwujmy 

jakie niezwykłe zjawiska codziennie nas otaczają chociażby poranny śpiew ptaków.