" Listy do utraconej " - krótkie streszczenie

Dzisiaj przeczytacie krótkie streszczenie książki " Listy do utraconej",
której autorką jest Brigid Kemmerer. Nie znam zbyt dobrze twórczości tej autorki,
jednakże ta książka bardzo mi się podobała i przeczytałam ją w błyskawicznym tempie.
Pewien chłopak odbywa karę na cmentarzu, ponieważ zniszczył czyjąś własność.

Znajduje na miejscu pozostawiony na grobie list. 

Po zaokrąglonych literach przypuszcza, że to dziewczyna go napisała.

Nie zastanawiając się nad tym co robi chwycił za ołówek i odpisał na znalezioną treść.

Dziewczyna odkrywa ten fakt. Jest bardzo zbulwersowana, że obcy człowiek przeczytał jej list,

który nie był zaadresowany do niego tylko do jej zmarłej mamy.

 Odpisuje na tą odpowiedź, jednakże nie ma pojęcia, iż ten chłopak chodzi do jej szkoły. 

W ten sposób poprzez listy zaczynają kontaktować się ze sobą, a pewnego dnia na siebie wpadają. 

Juliet wylewa na niego kawę, lecz winę za całą tą sytuację zrzuca na niego.

Chłopak pyta się swojego nadzorującego, dlaczego wierzy w Boga 

skoro ojciec za życia zgotował mu piekło.

W odpowiedzi od tego człowieka usłyszał, że wierzy właśnie dlatego, bo to przeżył.

Po nawiązaniu głębszej relacji z tym chłopakiem Juliet proponuje mu,

aby poszukał zdjęcia w internecie. To właśnie wtedy dowiedziała się od niego,

że zmarła mu siostra, a jego ojciec siedzi w więzieniu.

W środku nocy zepsuł się w samochodzie Juliet akumulator.

Historia w tym momencie jest dla mnie dosyć ciekawa, 

więc nie zdradzę Wam jak toczy się tutaj fabuła.

Powiem tylko tyle, że nasza bohaterka ponownie napotyka się na rudowłosego chłopaka.

Zaproponował w liście Juliet, aby przeszli na wiadomości mailowe ze względu na pogodę,

która może zniszczyć ich nośnik kontaktowanie się ze sobą. 

Kiedy Juliet do niego napisała to Declan opowiedział jej historię, gdy jego matka po śmierci córki

nie chciała niczego po niej ruszać. Kerry, bo tak nazywała się jego siostra zawsze zostawiała okruchy

na talerzu przez co dostawała ochrzan od ich matki. Po jej śmierci kobieta nie ruszała tego talerzyka.

Stał całymi tygodniami aż pleśń pokryła okruchy. Potem pojawiły się mrówki.

Declan umył ten talerz z nadzieją, że jego matka się ucieszy, bo sama pewnie nie chciała tego robić.

Ona zamiast mu podziękować tylko na chłopaka nawrzeszczała i zakazała dotykać mu jakichkolwiek rzeczy należących do Kerry. Declan sam nie rozumiał jaki morał jest tej historii,

ponieważ trudno mu było zrozumieć matkę. Stwierdził jedynie, że być może ból bywa tak wielki,

iż człowiek zrobi wszystko, aby się go pozbyć. 

Nawet jeśli musi przy tym kogoś skrzywdzić. Te słowa dały mu trochę do myślenia. 

Juliet mówi ojcowi, że może sprzedać rzeczy jej zmarłej matki, ale ten postanawia je zostawić. 

Jestem ciekawa czy czytaliście tą książkę, a może macie zamiar ją przeczytać? 

Koniecznie dajcie znać w komentarzu!