Blogerski Wywiad

W dzisiejszym poście będziecie mogli przeczytać wywiad, który przeprowadziłam z Klaudią.

Dziewczyna prowadzi swoją stronę xonlywayofk od niedawna, niemniej jednak znajdziemy u niej bardzo ważną tematykę wpisów. Zapewne pojawiają się one na wielu blogach, ale każdy ma swoje spostrzeżenia i własne poglądy. Nie przedłużając zapraszam do czytania!

***

- Cześć. Muszę przyznać, że bardzo rzadko przeprowadzam z kimś wywiady, jednakże cieszę się, 

że będziemy mogli Cię trochę lepiej poznać. Na wstępie chciałam zapytać jak długo zajmujesz się blogowaniem?

- Bloga założyłam 28 marca, wtedy też dodałam swój pierwszy wpis, który przepełniony był stresem jednak dzięki moim przyjaciółkom i bliskim wszystko poszło po mojej myśli.

- Ile czasu zajmuje Ci napisanie posta i pomysł na niego?

- Pomysł na wpis rodzi się z moich doświadczeń w życiu, które nastąpiły kiedyś lub trwają nadal. Często posty tworzę myśląc o współczesnym świecie oraz obserwując ludzi wokół mnie, ich zachowania itp. Pisanie ich zajmuje mi około godzinki, nie licząc przemyśleń jakie mi towarzyszą

w danej chwili, nie licząc sprawdzania interpunkcji, ortografii itd. Jednak każdy wpis musi być mój, musi być dobrze przemyślany i po prostu raz zajmuje mi to dłużej, a raz krócej.

- Czym jest dla Ciebie blogosfera?

- Blogosfera jest dla mnie czymś pięknym, ponieważ daje nam możliwość rozwijania siebie, spełniania siebie oraz poznania tego co jest wokół nas. Jest to zetknięcie się przeróżnych osób ze sobą i ich pasji, umożliwia nam poznanie tak naprawdę świata. Myślę, że fajnie by było gdyby każdy bloger odpowiedział sobie na to pytanie.

- Co czujesz, gdy piszesz post na blogu?

- Na pewno czuję stres. Jednak jest to ten rodzaj stresu, który mnie motywuje do dalszej pracy nad sobą i nad tym co robię. Czuję również taką potrzebę pomocy komuś, dlatego też chcę, aby każde słowo było dobrze dopasowane do reszty. Chcę, aby ta osoba po drugiej stronie ekranu nie czuła się sama oraz żeby wiedziała, że każdy problem da się rozwiązać oraz, że ma wielu ludzi wokół siebie, którzy mogą jej pomóc.

- Czy jesteś zadowolona z blogowania? Czy w przyszłości zamierzasz dalej prowadzić swoją stronę?

- Myślę, że jestem zadowolona z tego, że zaczęłam blogować. Czy jestem zadowolona z samego blogowania - na pewno czuję, że jak na początki, nieskromnie stwierdzając, idzie mi dobrze.

Jednak jeśli kiedyś zdecyduję usunąć bloga to wtedy mogę odpowiedzieć czy jestem z tego blogowania zadowolona. Na tę chwilę czeka mnie ogrom ciężkiej pracy i wytrwałości.

Co będzie w przyszłości - pożyjemy, zobaczymy. Oczywiście. Zamierzam kontynuować blogowanie jak najdłużej. Mam też wiele innych planów związanych z życiem publicznym jednak żyję tu i teraz,

więc nie będę odbiegać daleko w przyszłość.

- Jakiego typu blogi preferujesz?

- Powiem tak... wszystkie blogi czytam z chęcią jeśli zostały one stworzone z pasją, z zaangażowaniem i włożonym w nie sercem.

- Ile dotąd blogów prowadziłaś?

- Tylko jeden, aktualny.

- Jakie masz pasje?

- Moją największą pasją jest muzyka. Towarzyszy mi w każdej chwili w życiu i nie wyobrażam sobie życia bez niej. Śpiewam również odkąd pamiętam. Chciałabym rozwinąć swój głos i móc śpiewać przez całe życie. Natomiast kolejna pasja to pomoc innym. Możliwość pomocy drugiemu człowiekowi dodaje mi skrzydeł, ponieważ to piękne sprawić, że ktoś się uśmiechnie, że ktoś nie będzie na jakiś czas miał tylu obowiązków. Mogłabym podać wiele przykładów, bo pomagać można na różne sposoby. Pomaganie jest super. Pomagajcie! Bardzo lubię tańczyć - byłam w dwóch zespołach tanecznych. Uwielbiam czytać książki.

- Jak często się uśmiechasz?

- Codziennie. Naprawdę. Nawet gdy mam zły nastrój i nie mam na nic ochoty lub ktoś mnie zrani to chcę wyjść na ulicę z uśmiechem do ludzi. Dla mnie uśmiech do drugiego człowieka jest ogromnie ważny. Dziś powinniśmy być pełni miłości międzyludzkiej, dlatego mówiąc " Dzień dobry" zawsze się uśmiecham i wychodząc z domu, wychodzę z uśmiechem na twarzy. Chcę przekazać tę wzajemną akceptację, szacunek, miłość, aby ludzie się jak najczęściej uśmiechali. Jest to ogromnie ważne.