Blogowe Pogaduchy

W dzisiejszych blogowych pogaduchach przeczytacie rozmowę z autorką bloga melkablogerka.
Tekst zaznaczony na niebiesko jest odpowiedzią uczestniczki na zadane pytania.

 Życzę miłego czytania!

***

- Ile lat miałaś jak założyłaś bloga?

- Pierwszego bloga lifestyle'owego, który już z resztą nie istnieje, stworzyłam w maju 2016 roku, 

czyli jeszcze jako 13-latka, nie publikowałam tam wpisów jednak za często, bo moim takim hobby 

w tamtym czasie było kolekcjonowanie autografów, działałam co nieco na stronie Facebooku 

i nie do końca wiedziałam, o czym ja mogłabym na takim lifestyle'owym blogu pisać. 

Jestem prostą dziewczyną z małej wsi na wschodzie Polski, nie ma nic wow w moim życiu, 

o czym ja mam pisać, kto to będzie czytał. 

Nieco później otworzyłam nowego bloga, który docelowo miał być blogiem dotyczącym kolekcjonowania autografów. Takich blogów było wówczas sporo, więc stwierdziłam, że i ja dołożę swoje 5 groszy. Nazwałam go Agrafka, czyli A od mojego imienia Amelia i -grafka od autografy, grafy. Projekt ten nie doszedł jednak do skutku i jakoś na początku 2017 roku, kiedy dołączyłam do różnych grup blogerskich, zaczęłam obserwować blogi innych, stwierdziłam, że może warto byłoby spróbować jeszcze raz z blogiem lifestyle'owym. Nabrałam trochę praktyki, prowadząc tego pierwszego bloga, 

to czemu by tego nie wykorzystać. Jak pomyślałam, tak zrobiłam i przed 15. urodzinami rozpoczęłam działać pod tą nazwą Agrafka, na blogu na którym tworzę do dnia dzisiejszego. 

- Czy sama zdecydowałaś się na założenie bloga czy może ktoś Cię do tego namówił?

- Decyzję podjęłam sama, z resztą nie miał raczej nawet kto mnie na coś takiego namówić. 

2017 rok to był już taki rok, że królował YouTube, wszyscy oglądali filmy na YouTube i tak naprawdę gdzieś tam już wiele osób rezygnowało z prowadzenia blogów. Niektórzy sugerowali, że może wkrótce nastąpić koniec blogosfery, jak widać, nie stało się to. Ja już bloguję 5. rok, wiele blogerek, które poznałam na początku swojej przygody, nadal bloguje, powstają nowe blogi i myślę, że jeszcze długo tak będzie. 

Jak ja wielokrotnie podkreślam, sama jestem sobie sterem, żeglarzem, okrętem, sama zajmuje się wszystkimi sprawami związanymi z moim blogiem, sama podejmuję wszystkie decyzje. 

- Czy Twoi znajomi, rodzina wiedzą, że prowadzisz bloga? 

Jeżeli tak to jaka była ich pierwsza reakcja, kiedy się o tym dowiedzieli?

- Na samym początku swojej przygody raczej się nie chwaliłam swoją działalnością w Internecie, chodziłam do małego gimnazjum, nie do końca chciałam, aby znajomi wiedzieli. 

O moim istnieniu i o moim blogu wiedziały tak naprawdę tylko osoby obracające się w blogosferze, 

na grupach blogerskich, nikt z moich znajomych czy rodziny do takich grup nie należał. 

Z czasem zaczęłam jednak udostępniać swoje posty na tej stronie na Facebooku, na której na początku dzieliłam się swoimi zdobyczami autografowymi i tak powoli zaczęła wieść się roznosić, 

zaczęłam udostępniać także informacje o postach na Instagramie, na którym obserwowali mnie praktycznie sami znajomi. Z rodziny najwcześniej wiedziało starsze rodzeństwo i kuzynostwo właśnie przez to, że dowiedzieli się ze strony na Facebooku, rodzice dowiedzieli się dopiero wtedy, 

kiedy do domu coraz częściej zaczęli witać listonosze czy kurierzy. 

Wiedzą, że coś tam tworzę w Internecie, ale z racji, że nie są zbyt komputerowi, nie do końca wiedzą, 

na czym to blogowanie polega. Mojego bloga może widzieli raz na oczy i to na początku. 

Wszystkich mocno ciekawiło to, czym się zajmuję, jak wygląda prowadzenie takiego bloga, 

szczególnie wtedy... i tu Ciebie nie zdziwię, kiedy zobaczyli, że zdarza się, że jako blogerka dostaję różne produkty do testów i je recenzuję. Nagle nawet osoby, z którymi raczej nie utrzymywałam kontaktu, wypytywały jak to wygląda od mojej strony. No cóż... 

Wśród znajomych zdarzały się komentarze "Załatw i mi coś", ale nigdy nie dali mi odczuć, 

że jestem dziwna, bo działam w sieci, a w liceum to już w ogóle każdy koncentrował się na własnym życiu 

i nikogo nie ruszało, co ktoś robi w swoim czasie wolnym. Chociaż wiem, że niektórych może wystraszyć fakt, że ktoś działa w sieci, bo ludzie którzy w tym nie działają uważają, że za prowadzenie takiego bloga biorą się tylko osoby puste, próżne, bez perspektyw, chcące zaistnieć w sieci i w łatwy sposób zbijać 

na swojej działalności kokosy, co jest oczywiście bujdą, bo tak to nie wygląda.

- Kto najbardziej Cię wspiera w tym co robisz?

- Rodzina, w szczególności moje rodzeństwo, najlepsza przyjaciółka Natalia oraz moi czytelnicy, 

choć wielu z nich jest moją "konkurencją", bo również prowadzi blogi o podobnej tematyce. 

Moi czytelnicy są  dla mnie nieocenionym wsparciem i pewnie, gdyby nie oni to rzuciłabym

 to wszystko w diabli już dawno, ponieważ zdarzało się wcześniej, że robiłam sobie kilkumiesięczne przerwy od blogowania, ale dzięki nim się za każdym razem podnosiłam i nadal tworzę. 

Z miesiąca na miesiąc coraz bardziej się otwieram, staję się pewniejsza siebie, pojawiają się na moim blogu coraz to lepsze zdjęcia, posty. Jakbyś prześledziła po kolei każdy miesiąc na moim blogu 

to widać jaki progres zrobiłam od początków swojej kariery w Internecie. 

Wcześniej chciałam być jak najbardziej anonimowa na moim blogu, aby nikt nie wiedział, 

że ja bloguję, nie pisałam otwarcie o tym, co myślę, nie pokazywałam się na zdjęciach a teraz... 

Szok, sama nie dowierzam. 

 - Skąd wzięłaś pomysł na nazwę bloga?

- Jak już mówiłam początkowo była Agrafka, wymyślone, wykombinowane, ale później ta nazwa jeszcze kilkukrotnie się zmieniała. Przez pewien czas działałam po prostu pod szyldem Amelia Wolińska, 

później był też taki etap, że chciałam działać w duecie z kimś czy w jakiejś większej paczce 

i wpadłam na pomysł z nazwą Gangstyle (Gang-, bo więcej niż jedna osób  i -style, bo trochę bardziej dziewczęco miało być, miały być stylizacje itd.). Pod tą nazwą działałam naprawdę dość długo aż do czerwca 2020 roku, czyli właśnie w tym roku wypada rocznica, stwierdziłam, że to za trudna nazwa, 

że musi być coś łatwiejszego i tak postawiłam po prostu na nazwę Melka blogerka, 

o wiele prostszą do zapamiętania i wpisania w wyszukiwarkę.

- Jak radzisz sobie z krytyką?

- Ja mam to szczęście, że ja się z taką mocną krytyką tak naprawdę jeszcze nie spotkałam. 

Zdarzyło mi się, że ktoś napisał mi w komentarzu, że mu coś nie gra na moim blogu 

np. jeśli chodzi o zdjęcia, że ja powinnam zrobić tak, a nie tak, ale ten komentarz był napisany 

w sposób bardzo kulturalny, zdarzyło się nie raz, że ktoś miał inne zdanie niż ja w jakiejś kwestii, 

ale to jest bardzo naturalne i zarówno ja uszanowałam zdanie tej osoby tak jak i ona moje. 

Może raz zdarzyła się jakaś dziwna wiadomość od anonimowej osoby na Instagramie, 

ale powiązana z postem na blogu, taka niby niepozorna, ale jakby mająca drugie dno, 

zarzucająca mi coś. Do tej pory nie wiem do końca, o co tej osobie chodziło. 

Poradziłam sobie w ten sposób, że po prostu zablokowałam tę osobę. 

Wydaje mi się, że był to ktoś spośród osób ze szkoły, bo to zasugerowała mi nazwa i to ktoś z kim nigdy nie miałam nic do czynienia i tym bardziej nie chciałam mieć.

- Masz w domu zwierzątko?

- Mam, psa, kundelka - Rockego. Rocky to pies długo wyczekiwany, gdyż mama ze względu 

na nieprzyjemną sytuację z przeszłości przez dłuższy czas nie zgadzała się na nowego psa. 

Teraz nikt nie wyobraża sobie życia bez niego a relacja Rockego i mamy jest niczym z tych memów 

o rodzicach, którzy nie chcieli się zgodzić na zwierzę, a teraz są wpatrzeni w nie jak w obrazek. 

Rocky to bardzo ciekawy świata pies, wszędzie go pełno, uwielbia poznawać nowe miejsca, nowych ludzi, nowe psy. Dodatkowo to straszna przylepa, wyjście na podwórze bez niego nawet jeśli to ma być chwila, graniczy z cudem, na łóżku musi leżeć przy samej skórze albo najlepiej na człowieku 

i kij z tym, że Tobie jest niewygodnie, gorąco, on musi czuć, że ktoś jest obok.  

- Jakie kraje chciałabyś odwiedzić i dlaczego?

- Ja jestem dziewczyna z Lubelszczyzny, dlatego bardziej ciągnie mnie na południe niż na północ. 

Ostatnio mocno zafascynowała mnie Aleksandra Najda Albanią i Czarnogórą. 

Bardzo chciałabym również zobaczyć Szwajcarię, Austrię i Słowację. 

Jakoś tak bliżej mi w te górzyste tereny. 

Na początku jednak stawiam na Polskę, na Lubelszczyznę i resztę kraju.

- Jakie było Twoje marzenie w dzieciństwie?

- Ja w dzieciństwie byłam dość mocno związana z muzyką, dużo słuchałam muzyki, śpiewałam, 

trochę tańczyłam, więc moim największym marzeniem było zrobienie kariery muzycznej. 

Po latach stwierdzam, że to nie dla mnie i obecnie moje marzenia są nieco bardziej przyziemne, 

chcę poznać nieco bardziej region, z jakiego pochodzę, w jakim mieszkam, czyli Lubelszczyznę, 

chcę ukończyć studia, znaleźć fajną pracę, założyć rodzinę, 

no i oczywiście jak najdłużej działać na blogu, bo sprawia mi to ogromną frajdę. 

- Dziękuję za rozmowę :)

- Ja również serdecznie dziękuję za możliwość rozmowy z Tobą i podzielenia się kilkoma smaczkami 

z mojego życia. Pozdrawiam i życzę dużo zdrowia, bo zawsze powtarzam, 

że jeśli jest zdrowie to wszystko inne można zdobyć!

*** 

Jestem ciekawa czy znacie bloga melkablogerka? Koniecznie dajcie znać w komentarzu.

Jeżeli chcesz zgłosić się do Blogowych Pogaduch to daj znać w komentarzu,
a następnie napisz do mnie na e-mail blogowe.pogaduchy@interia.pl 
wpisując w tytule wiadomości adres twojego bloga.

Źródło obrazu: pixabay, pixabay